Χθες είπα σε έναν φίλο κάτι (που θα το επαναλάβω): το 1946 και το 2012 είναι τόσο κοντά - από άποψη ιστορικών ευθυνών βαρύνουσας εθνικής σημασίας - όσο δεν μπορούμε να φανταστούμε!!
Σε στάδιο διερευνητικών εντολών είμαστε και αυτός που έχει την εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ο Αντ. Σαμαράς.
Ήδη έχει συναντηθεί με τον Α. Τσίπρα και τον Β. Βενιζέλο και δεν τα βρήκαν.
Ο Τσίπρας είπε ξεκάθαρα όχι σε συνεργασία, αναφέροντας ότι οι προτάσεις Σαμαρά-ΝΔ με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στον αντίποδα. Διαλλακτικότερος εμφανίστηκε ο Βενιζέλος που μίλησε για την ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, αφήνοντας πολλές πόρτες ανοιχτές, μιλώντας όμως με τον ...αέρα του τρίτου και μόνον!
Πριν από λίγο ο Κουβέλης είπε στην ουσία πως θα μιλήσει με οποιονδήποτε είναι υπέρ της απαγκίστρωσης από το Μνημόνιο και παραμονής στην ευρωζώνη.
Αυτά για την ώρα. Με ένα ΚΚΕ να τραβάει τον δικό του δρόμο και...
να μην συνομιλεί με κανέναν (δηλαδή έχουμε ένα κόμμα που είναι κατά του συστήματος αλλά ξέρει να παραμένει μέσα στο σύστημα και να απομυζά τα όσα θετικά αυτό το σύστημα του προσφέρει), με μια Χρυσή Αυγή την οποία (ορθώς) ουδείς δεν θέλει να βάλει στο παιχνίδι.
Άρα με μόλις 252 ψήφους βουλευτών στο ...παιχνίδι.
Αν το ΚΚΕ δεν αλλάξει στάση τότε οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός "δίνει" 151 δεν θα είναι σε αρμονία με τη χθεσινή λαϊκή εντολή να πεταχτεί έξω το Μνημόνιο, οι εμπνευστές του και οι εκτελεστές του.
Πάντως αν το δούμε καθαρά πολιτικά: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ μπορούν να πιάσουν τους 151 βουλευτές (φτάνουν τους 168 για την ακρίβεια). Άρα μπορούν να σχηματίσουν Κυβέρνηση. Θέλουν όμως και τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί γιατί δεν είναι τόσο χαζοί (ή μάλλον καλύτερα, δεν θέλουν να αυτοκτονήσουν οριστικά) αν μείνει απ' έξω η αξιωματική αντιπολίτευση με τεράστια δυναμική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου