Τώρα ζητάνε και τα ρέστα;; (στους δικούς μας αναφερόμαστε!)

Εκτυπώστε την ανάρτηση!

 
Θίχτηκαν κάποιοι για τις δηλώσεις των εκπροσώπων του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ο Πώλ Τόμπσεν είπε ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε “τα ταμπού των απολύσεων” στο Δημόσιο (όλο αυτό το σκηνικό που στήνεται με τα συστήματα για τις αξιολογήσεις, τις προαγωγές κλπ είναι στα πλαίσια των 15.000 απολύσεων για το 2012 και των συνολικά 150.000 που θέλουν να κάνουν μέσα στα επόμενα χρόνια).

Ο έτερος εκ της τριάδας, ο Ματίας Μόρς, έκανε αναφορά στο θέμα των εκλογών και μας είπε (ούτε λίγο, ούτε πολύ) ότι θα πρέπει να εκλεγεί εις εκ των ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ για να πάνε όλα καλά με το πρόγραμμα. Προφανώς (αδίκως ή όχι είναι άγνωστο) φοβούνται ότι αν δεν τους κάτσει ο αριθμός 151 στο τέλος θα υπάρχουν δυσκολίες στο να περάσουν στη νέα Βουλή αυτά που επιθυμούν.

Και ερχόμαστε στο δια ταύτα: γιατί δυσανασχετούν; Όταν ψήφιζαν και υπέγραφαν ένα κάρο Μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους δεν ήξεραν ότι τους έδιναν τα κλειδιά στα χέρια; Εφόσον έχουν πλέον τα κλειδιά, τώρα μπορούν να κάνουν και να λένε ό,τι θέλουν.

Αφού ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ, τώρα τι ακριβώς ζητάνε;;

Τα ...πυροτεχνήματα (και μάλιστα εν' όψει προκήρυξης εθνικών εκλογών) δεν πείθουν πλέον κανέναν!