Θέμα χρόνου θα έπρεπε να θεωρηθεί το ξέσπασμα της λεγόμενης "κρίσης των δημητριακών" ή αλλιώς "κρίσης του σίτου", η οποία προκλήθηκε από μια απόφαση που πριν λίγα χρόνια θα περνούσε σχεδόν απαρατήρητη - και στην οποία αναφέρονται συνεχώς τα κανάλια και οι εφημερίδες.
Αποφάσισε ο Πούτιν να σταματήσει τις εξαγωγές ρωσικού σίτου και να ξεκινήσει τη δημιουργία αποθεμάτων (ή την ενίχσυση αυτών που διαθέτει η χώρα του), με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί η τιμή των σιτηρών στα ύψη.
Που οφείλεται η διαφορά σε σχέση με παλαιότερα χρόνια και καταστάσεις που είναι πανομοιότυπες; Μα στην ύπαρξη τριών παραγόντων που κάποιες δεκαετίες πριν δεν υπήρχαν:
1. της παγκοσμιοποίησης - η οποία είπαμε έχει τα καλά της, έχει όμως και τα κακά της,
2. της απαξίωσης και διάλυσης του αγροτικού τομέα σε πολλές "αναπτυγμένες" ή "αναπτυσσόμενες" χώρες του βορείου ημισφαιρίου (η χώρα μας δεν εξαιρείται, δείτε ΕΔΩ τι έλεγε η "Περισκόπηση" - και όχι μόνο αυτή - μόλις πριν από μια βδομάδα), αλλά κυρίως
3. της μετατροπής άμεσα μετρήσιμων και συγκεκριμένων μεγεθών σε χρηματιστηριακά προϊόντα, ο "όγκος" των οποίων αποτιμάται πλέον πληθωριστικά και εικονικά σε χρήμα και όχι στην πραγματική τους διάσταση.
Από τη στιγμή που το παραμικρό μετατρέπεται σε παράγωγο που παίζεται στο χρηματιστήριο (όπως η προσδοκία για τη μελλοντική τιμή κάποιου αγροτικού προϊόντος), οι κρίσεις - τεχνητές ή πραγματικές - θα αλλάζουν τα δεδομένα συνεχώς, οποιαδήποτε και να είναι η πορεία που θα έχει η παραγωγή του είδους αυτού. Και όταν έρχεται και μια απόφαση όπως αυτή του Πούτιν, τότε (λόγω της παγκοσμιοποίησης) οι κρίσεις θα μεταδίδονται με ταχύτητα φωτός. Γιατί από τη στιγμή που η γεωργία αποδομήθηκε, οτιδήποτε συμβαίνει πχ στη Ρωσία θα έχει άμεσες συνέπειες στην τσέπη του καταναλωτή και στις τιμές βασικών αγαθών, είτε ο καταναλωτής αυτός κατοικεί στις Νήσους Κιριμπάτι είτε στην Ελαφόνησο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου