Η αποχαιρετιστήρια (;;;) επιστολή Παπαδήμου

Εκτυπώστε την ανάρτηση!

Και ας μην ξεχνάμε ότι τον πρότειναν οι Βενιζέλος - Σαμαράς για υπηρεσιακό Πρωθυπουργό.

Επίσης πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να τον ξαναδούμε μπροστά μας κάποια στιγμή - είτε αν τον ξανακαλέσουν να μας σώσει είτε αν αποφασίσει (κατόπιν σκέψεως) να το κάνει από μόνος του! Και ο νοών νοείτω...

 

Ανοιχτή επιστολή μας έστειλε (εμάς, τους Έλληνες πολίτες) ο πρώην - πλέον και ευτυχώς - Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος.

Ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ (μέχρι κάποια στιγμή) είπε να μας χαιρετήσει. Και είπε επίσης να μας ...τρελάνει με αυτά που γράφει στην επιστολή του.

Διαβάστε να ...χαρείτε πρωϊνιάτικα, γιατί το δούλεμα που πέφτει είναι πραγματικά χοντρό!

• Γράφει, ας πούμε για το ψαλίδι των 106 δις στο χρέος αλλά δεν το συνδέει, με τον τρόπο που γράφει, με τα επιπλέον 130 δις που ήρθαν να το πλαισιώσουν .
• Γράφει ότι με τον Μπαρόζο (τον αποτυχημένο πρωθυπουργό της Πορτογαλίας που άφησε στάχτη και μπούρμπερη πίσω του) τα βρήκαν και εξασφάλισαν ένα πλαίσιο για την ενίσχυση της ανάπτυξης (χα!!)
• Η φτώχια, η ανεργία και η ανέχεια ονομάζονται εντέχνως "υψηλό κοινωνικό κόστος"
• και φυσικά γίνεται και μια νουθεσία: να μείνουμε στο ευρώ (για το οποίο απαιτούνται θυσίες) - κι άλλες ρε γαμώτο;;;; - γιατί έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας (χα! δις)

Αλλά τι να λέμε; Διαβάστε την επιστολή Παπαδήμου, μνημείο μη επαφής με την ελληνική πραγματικότητα και την κοινωνία!! Ίσως το μόνο σημείο επαφής είναι αυτό που αναφέρεται στην ενίσχυση των τραπεζών. Εκεί "ΝΑΙ", δεν τον αδικεί ουδείς! 

Γιατί στον τομέα αυτό ο πρώην τραπεζίτης έκανε ότι καλύτερο μπορούσε, ακόμη και την τελευταία μέρα της πρωθυπουργίας του.

"Παρέδωσα πριν από λίγη ώρα στο νέο Πρωθυπουργό κ. Παναγιώτη Πικραμμένο, που αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας και θα την οδηγήσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Θα ήθελα με την αποχαιρετιστήρια αυτή επιστολή να απευθυνθώ σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Είχα την σπάνια τιμή να υπηρετήσω την πατρίδα μου σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο.

Ανέλαβα ως Πρωθυπουργός στις 11 Νοεμβρίου, κάτω από δραματικές συνθήκες, που συμπυκνώνονταν σε μια διπλή απειλή άτακτης χρεοκοπίας και εξόδου από το ευρώ. Οι πολιτικές δυνάμεις που στήριξαν την κυβέρνηση συνεργασίας μου ανέθεσαν συγκεκριμένους στόχους:

-να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας και να ανακτηθεί η διεθνής της αξιοπιστία,

-να εγκριθεί ένα δεύτερο πακέτο χρηματοδότησης της Ελλάδας, ύψους 130 δισ. ευρώ,

-να επιτευχθεί η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους που κατείχαν ιδιώτες επενδυτές (PSI), η οποία οδήγησε στη μείωσή του κατά περίπου 106 δισ. ευρώ,

-να καταρτισθεί ένα νέο οικονομικό πρόγραμμα για την τριετία 2012-14, που αποτελούσε προϋπόθεση για την πραγματοποίηση των παραπάνω,

-να γίνουν εκλογές μετά την ολοκλήρωση αυτού του κύριου έργου.

Το νέο οικονομικό πρόγραμμα, το οποίο συμφωνήθηκε μετά από ισχυρή και μακράς διάρκειας διαπραγμάτευση, επιδιώκει να αποκατασταθεί η δημοσιονομική σταθερότητα, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και να εκσυγχρονιστούν οι δομές του κράτους.
Mε εντατικές διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Πρόεδρο Μπαρόζο, εξασφαλίσαμε ένα πλαίσιο για την ενίσχυση της ανάπτυξης, την καλύτερη απορρόφηση κοινοτικών πόρων, τη διοχέτευση κονδυλίων για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την επανεκκίνηση μεγάλων έργων που έχουν βαλτώσει. Δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ώστε να ενισχυθεί η ευρωστία τους, η εμπιστοσύνη των καταθετών και η χρηματοδότηση της οικονομίας.

Το θετικό αναπτυξιακό αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών, εφ’ όσον δεν ανατραπούν από άλλου είδους εξελίξεις, θα εκδηλωθεί πιο έντονα τους επόμενους μήνες.

Στο διάστημα αυτό, στη βαθύτερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου και σε πρωτόγνωρες πολιτικές συνθήκες, πολίτες από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, σε όλη τη χώρα, συνέχισαν να σηκώνουν το δυσβάσταχτο βάρος της προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Το μέγεθος της προσαρμογής και το υψηλό κοινωνικό κόστος αντανακλούν κυρίως τις σωρευμένες αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, η οποία είχε στηριχθεί σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν ήταν βιώσιμο.

Οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών δεν ήταν «για ένα πουκάμισο αδειανό». Έγιναν προκειμένου να εξασφαλιστεί η εξυγίανση και αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών και του ευρώ. Έγιναν προκειμένου να διατηρήσει η Ελλάδα τη θέση της στον πυρήνα των χωρών της Ενωμένης Ευρώπης, που για πολλές δεκαετίες αποτελεί ένα πόλο δημοκρατίας, κοινωνικού κράτους και οικονομικής ευημερίας, με διακριτή θέση σε όλο τον πλανήτη.

Με την ψήφο της στις εκλογές της 6ης Μαΐου, μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας εξέφρασε βούληση για αναθεώρηση του προγράμματος οικονομικής πολιτικής. Κάθε τροποποίηση, με όσα περιθώρια μπορεί να υπάρχουν, πρέπει να επιδιωχθεί σε πλήρη συνεννόηση και πνεύμα συναίνεσης με τους Ευρωπαίους εταίρους. Μονομερής καταγγελία των συμβατικών δεσμεύσεων της χώρας θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα, καθώς θα μας οδηγούσε αναπότρεπτα εκτός ευρώ και πιθανόν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρισκόμαστε ξανά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι αποφάσεις που θα λάβουμε, υπό το κλίμα μιας βεβαρυμμένης συγκυρίας, μπορούν να σφραγίσουν την πορεία της Ελλάδας για δεκαετίες. Μπορούν και να την οδηγήσουν στο περιθώριο, ακυρώνοντας ιστορικά εθνικά επιτεύγματα των τελευταίων 38 ετών. Σε μια εποχή όπου πολλές χώρες, και στη γειτονιά μας, καταβάλλουν σκληρές προσπάθειες για να κερδίσουν μια θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα ήταν τραγικό εμείς να βρεθούμε σε μια αντίστροφη πορεία εξόδου.

Υπάρχουν κάποιοι που θα ήθελαν να δουν την Ελλάδα εθνικά αδύναμη, έξω από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν εκείνοι που περιμένουν να επωφεληθούν από το χάος που θα ακολουθούσε μια ταπεινωτική έξοδο της χώρας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Δεν πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της Ελλάδας .

Εάν συνεχίσουμε την προσπάθεια προσαρμογής της οικονομίας μας, η ύφεση και η κρίση θα ξεπεραστούν. Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη σταθερότητα, σε βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Είναι κρίσιμο η χώρα να μην έχει καταστεί θύμα μοιραίων αποφάσεων που θα την καταδικάσουν σε μια πορεία πολύ περισσότερο επικίνδυνη και ίσως μη αναστρέψιμη. Είναι κρίσιμο η προσαρμογή της οικονομίας μας να ολοκληρωθεί σε λίγα χρόνια και όχι σε βάθος δεκαετιών. Είναι κρίσιμο να γίνει σε συντονισμό με τα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, τα οποία και αυτά αναζητούν πολιτικές για την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Ήδη έχουν τεθεί οι βάσεις για να ξεφύγουμε από τη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία. Η προσπάθεια προσαρμογής της οικονομίας μας δεν είναι αγώνας μάταιος. Έχει αποτελέσματα που αναγνωρίζονται. Οι εταίροι θα μας στηρίξουν όσο είμαστε συνεπείς στις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις μας ως μέλος της ευρωζώνης. Η συμμετοχή στο ευρώ έχει κανόνες, γιατί οι πράξεις και παραλείψεις της κάθε χώρας έχουν συνέπειες για όλους. Η αλληλεγγύη των εταίρων προϋποθέτει ότι κι εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας στο ακέραιο.

Η Ενωμένη Ευρώπη υπήρξε το μέγιστο επίτευγμα των γενεών που έζησαν τη φρίκη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η συμμετοχή στον πυρήνα των Ευρωπαϊκών θεσμών, της ευρωπαϊκής οικογένειας, ήταν κορυφαία κατάκτηση της Ελλάδας μετά το 1974. Το ευρωπαϊκό κεκτημένο της Ελλάδας έχουμε χρέος πατριωτικό, ιστορικό και κοινωνικό, να το προστατεύσουμε και να το υπερασπιστούμε. Δεν είναι μια αφηρημένη ή μόνον οικονομική ιδέα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Περικλείει αξίες, πολιτισμό, τρόπο ζωής, ευημερία, ελευθερία λόγου και ιδεών, πολιτική υπόσταση στο διεθνή χώρο και αποτελεσματική υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων μας. Έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα συνιστούσε όχι μόνον οικονομική καταστροφή αλλά και ήττα στρατηγικού χαρακτήρα για τη χώρα.

Προσωπικά, θέλω να ευχαριστήσω τους πολίτες που έδειξαν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση αλλά και όλους όσους δίνουν τη μάχη για να ξεπεραστεί μια δεινή κρίση, που δεν είναι μόνο ελληνική. Μια κρίση, την οποία θα αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη επιτυχία ενταγμένοι στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, που πολιτικές δυνάμεις, από τη δεξιά έως την αριστερά, πάλεψαν στο παρελθόν να δημιουργήσουν. Παραμένοντας στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και όχι μόνοι στο περιθώριο, θα μπορούμε να υπηρετούμε καλύτερα τα συμφέροντα της Ελλάδας, προς όφελος του λαού και των επόμενων γενεών. Θα μπορούμε επίσης να συμβάλλουμε καλύτερα στη διαμόρφωση μιας Ευρώπης σταθερότητας, ανάπτυξης και συνοχής.

Και ας μην ξεχνάμε: ό,τι και να προκύψει στις 17 Ιουνίου, όσες κι αν είναι οι διαφορές μας, θα μας ενώνει πάντοτε η Ελλάδα. Με πίστη στις δυνάμεις μας, με ενότητα και αλληλεγγύη, η Ελλάδα θα τα καταφέρει"