Τελικά αυτό το μνημόνιο θα είναι και το μνημόσυνο της χώρας. Γιατί ο θάνατος έχει επέλθει εδώ και καιρό, τη στιγμή που όλα τα κόμματα έβλεπαν και αντιμετώπιζαν την εξουσία και τη χώρα ως λάφυρο μετά από κάθε επιτυχημένη για αυτά εκλογική αναμέτρηση.
Τα πάντα έχουν προβλεφθεί στο μνημόνιο (εντάξει, κάποια που άπτονται των φυσικών αναγκών ενός ανθρώπου τα έχουν εξαιρέσει). Το θέμα ή όχι της συνταγματικότητας της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ επανήλθε στο Κοινοβούλιο, κατά τη συζήτηση που αφορούσε την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου χωρίς να υπάρχει προσυμβατικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Και η αντίφαση είναι εδώ: ο Γ. Ραγκούσης μιλώντας για τις συμβάσεις των ΟΤΑ στην "Καλλικράτειο εποχή" έλεγε πως αυτές για λόγους διαφάνειας θα υπόκεινται στον έλεγχο του Ε.Σ. ενώ 3 μήνες μετά βλέπουμε τον Γ. Παπακωνσταντίνου να λαμβάνει το πράσινο φως για να υπογράφει χωρίς οι συμφωνίες που κάνει να περνάνε από τη Βουλή ή τη Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων να λαμβάνει εξουσίες που αφορούν την αξιολόγηση της περιουσίας του δημοσίου. Και το ωραίο: όπως είπε ο ίδιος ο υπουργός, αν και ο νόμος επιβάλλει προσυμβατικό έλεγχο για κάθε συμφωνία με τίμημα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, ο νόμος αυτός δεν συμπεριλαμβάνει τις συμβάσεις αποκρατικοποιήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου