που έρχεται καταπάνω μας). Ο κόσμος έχει μείνει άναυδος από τα λάθη ή και τις παραλείψεις. Δεν αντέχει άλλο, δεν θέλει να τους βλέπει, βαρέθηκε να περιμένει τετραετίες επί τετραετιών να τελειώσουν οι πολιτικοί το.... έργο τους! Ούτε ο Περικλής τέτοιο έργο, όταν έχτιζε τον Παρθενώνα! Την ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ θα τη δώσει ο λαός, το ζήτημα είναι ο Παπανδρέου να την εκμεταλλευτεί και να αποτελέσει την αιτία να ξαναγυρίσει ο κόσμος στην πολιτική, να ξαναδεί τους πολιτικούς με άλλη ματιά. Μέχρι και οι γλύφτες των πολιτικών (οι μεγαλοδημοσιογράφοι) δεν τους ανέχονται πλέον! Βγήκαν και ανακοίνωσαν πως δεν δέχονται να συμμετάσχουν στο debate ως γλάστρες αλλά θέλουν ρόλο, τον απαιτούν! Ήρθε δηλαδή η 4η εξουσία να ορίσει την 1η!!! Μόνο στην Ελλάδα - που λειτουργεί όπως λειτουργεί - συμβαίνουν αυτά. Γιατί δεν υπάρχει πλαίσιο, γιατί δεν υπάρχει νομοθεσία, γιατί πάσχει, γιατί δόθηκε σε κάποιους το δικαίωμα να λένε ότι λένε. Για αυτό ΔΕΝ φταίνε οι μεγαλοδημοσιογράφοι: οι ίδιοι οι πολιτικοί φταίνε, που μετέφεραν την πολιτική αντιπαράθεση απο τη Βουλή στα κανάλια! Καλά να πάθουν!!
Όσο για το λαό, προσπαθεί να επιβιώσει. Πλέον στη χώρα δε ομιλούμε για το "ευ ζην", για το "ζην" ομιλούμε. Για την αγωνία να περάσεις τον μήνα με €750 μισθό, για την προσπάθεια να μη λείψει κανένα εφόδιο από το παιδί σου (άσχετα αν πρέπει να πληρώνεις για τη δωρεάν παιδεία ήδη απο τον παιδικό σταθμό). Και αυτός ο λαός, αυτός ο κόσμος, έχει την ανάγκη κάπου να είναι με θετικό τρόπο πρώτος, κάπου να
κερδίσει ρε αδερφέ, κάπου να δείξει τις ικανότητες του (που είναι υπερ-αρκετές αλλά υποεκτιμημένες και υποβαθμισμένες μέσα στον αστερισμό του ημέτερου, του κουμπάρου, του κολλητού, της λαμογιάς). Γιαυτό χθες βράδυ, με το που κέρδισε η Εθνική την Τουρκία στο eurobasket, πηδήξαμε όλοι και πανηγυρίσαμε. Γιατί όλοι είδαμε πως αξίζουμε το καλύτερο ενώ είμαι σίγουρος πως με το τέλος του αγώνα είπαμε μέσα μας εις άπταιστη τουρκική και με μια μεγάλη δόση δικαίωσης "αι σιχτιρ". Γιατί αυτή την Ελλάδα έχουμε χρέος να την πάμε μπροστά. Γιατί αν δεν θέλουμε να πούμε - επειδή ντρεπόμαστε - πως το χρωστάμε στα παιδιά μας, ας είμαστε ειλικρινείς να παραδεχθούμε πως το χρωστάμε τουλάχιστον στους ίδιους μας τους εαυτούς!!!
Όσο για το λαό, προσπαθεί να επιβιώσει. Πλέον στη χώρα δε ομιλούμε για το "ευ ζην", για το "ζην" ομιλούμε. Για την αγωνία να περάσεις τον μήνα με €750 μισθό, για την προσπάθεια να μη λείψει κανένα εφόδιο από το παιδί σου (άσχετα αν πρέπει να πληρώνεις για τη δωρεάν παιδεία ήδη απο τον παιδικό σταθμό). Και αυτός ο λαός, αυτός ο κόσμος, έχει την ανάγκη κάπου να είναι με θετικό τρόπο πρώτος, κάπου να
κερδίσει ρε αδερφέ, κάπου να δείξει τις ικανότητες του (που είναι υπερ-αρκετές αλλά υποεκτιμημένες και υποβαθμισμένες μέσα στον αστερισμό του ημέτερου, του κουμπάρου, του κολλητού, της λαμογιάς). Γιαυτό χθες βράδυ, με το που κέρδισε η Εθνική την Τουρκία στο eurobasket, πηδήξαμε όλοι και πανηγυρίσαμε. Γιατί όλοι είδαμε πως αξίζουμε το καλύτερο ενώ είμαι σίγουρος πως με το τέλος του αγώνα είπαμε μέσα μας εις άπταιστη τουρκική και με μια μεγάλη δόση δικαίωσης "αι σιχτιρ". Γιατί αυτή την Ελλάδα έχουμε χρέος να την πάμε μπροστά. Γιατί αν δεν θέλουμε να πούμε - επειδή ντρεπόμαστε - πως το χρωστάμε στα παιδιά μας, ας είμαστε ειλικρινείς να παραδεχθούμε πως το χρωστάμε τουλάχιστον στους ίδιους μας τους εαυτούς!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου